"Our planet is filled with heroes, young and old, rich and poor, man, woman of different colors, shapes and sizes. We are one great tapestry," Peñaflorida said. "Each person has a hidden hero within, you just have to look inside you and search it in your heart, and be the hero to the next one in need.”
He also urged them to “serve well, serve others above yourself and be happy to serve.”
“As I always tell to my co-volunteers ... you are the change that you dream as I am the change that I dream and collectively we are the change that this world needs to be," he added.
The Order Lakandula
Upon Efren return from America, he will be conferred "The Order Of Lakandula" by President Aroyo. The Order of Lakandula is the one of the highest honor given by Republic of the Philippines. Those who are dedicated themselves to the welfare of society, perform meritorious political and civic service and lead lives worthy of emulation.
Congratulation Efren Peñaflorida, you are truly a modern day hero! We are proud of you. More power and God bless you and your team...
Words of Wisdom
“serve well, serve others above yourself and be happy to serve.”
Not so with you. Instead, whoever wants to become great among you must be your servant, and whoever wants to be first must be your slave - just as the Son of Man did not come to be served, but to serve and to give his life as a ransom for many. (Matthew 21:26)
“Everything Happens For A Reason”
Our love story goes like this..
He’s name is James Albert 25 years old and I am 22 we came from the same province of Davao Del Sur. It was Aug.25,2006 when my friend Dessa asked me if I want a textmate, then I said Yes for fun. On that day, she gave me the cellphone # of James. It happened na kinabukasan Aug.26,2006 birthday pala ni James. Doon nagstart naging magtextmate kami, madalas na tawagan at pagtetext na umabot lng ng 1 buwan.Hanggang umuwi ako ng Davao Sept.2006 at dun kmi nagkita.
First met namin, honestly di ko siya nagustuhan dahil sa sobrang gentleman at pagiging tahimik niya nakakailang na siya“ Hanggang sa pinupuntahan niya ko sa bahay namin at nililigawan personally at nagustuhan po siya ng pamilya ko. Sa katunayan po, sa lahat ng mga nanliligaw at naging boyfriend ko siya lang yong welcome at minahal din ng pamilya ko. Hanggang dumating ang time na kelangan kong lumayo sa kanya para makipagsapalaran sa ibang bansa. Nagdesisyon ako year Feb.2007 na babalik dito sa Manila at mag aapply papuntang Japan para pamilya ko.
Subalit, tinutulan ni James ang desisyon kong yon. Ayaw niyang umalis ako kaya sinundan niya ko dito sa Manila. Nagsikap siyang mag apply ng trabaho dito sa Manila at dahil college graduate naman siya nakapagtrabaho siya agad bilang isang call center agent, samantalang ako nasa poder ng talent manager ko sa Marikina at siya ay nasa kamag-anak niya sa Caloocan nakatira. Paminsan lang kami kung magkita dahil nga sa busy sa trabaho hanggang sa nagdesisyon akong mag-aral ng caregiver dahil nga high school graduate lng ako. Bilang panganay na anak, pinauna kong mag aral ang kapatid kong lalake kaya ako’y napag-iwanan. Nong una, laro lang para sakin ang relasyon namin ni James dahil bukod sa kanya may 2 boyfriend pa ko sa province na di ko hiniwalayan.. Eka nga “COLLECT and COLLECT UNTIL YOU SELECT” yon ang naging paniniwala ko non. Hanggang sa nakilala ko ng lubusan si James at nainlove ako sa kanya at nasabi ko sarili ko na “finally nakahanap na ko ng lalaking matino na magpapatino sakin at mamahalin ko ng tunay”. At masasabi ko talagang siya ang gusto kong lalaking makasama habang buhay. Dahil lahat ng kulang sa mga naging boyfriend ko non sa kanya ko nakita lahat, though no one is perfect pero totoong totoo siya. Lahat ng good aspects ng guy na hinahanap hanap ko noon, sa kanya ko nakita lahat outside and inside na kaanyuan. He is a good looking man but not arrogant and hindi rin “Chickboy” mabait siya, family oriented, smart, humble, at “unconditional love” ang ipinadama niya sa akin. Sa lahat ng “up’s and down’s ko sa buhay lagi siyang nandiyan at nagsisilbing “Mentor” ko. Tinanggap niya ng buong-buo ang pagkatao ko kung ano ang nakaraan ko at kung sino ako as a whole.. Kaya giniv up ko lahat ng mga bagay na alam kong makakasakit sa kanya. Siya ang pinili ko sa lahat, nagbago at nagpakatino ako para sa kanya, dahil I realized na sobrang mahal ko siya at ayokong mawala siya sakin. Minulat niya ko sa katotohanan na kelangan ko ng magbago at magpakatotoo sa sarili.
Hanggang nagdecide kami na magsama sa iisang bahay last Oct.2007 pagkatapos kong mag-aral ng caregiver. Dito sa Marikina niyang pinili mangupahan kami para malapit lng din sa bahay ng manager ko na tinuturing ko naring pangalawang ina. Ngayon, mag dadalawang taon na kaming magkasama at wla pang anak pero masasabi kong sa pagsasama namin naging masaya kami kahit maraming pagsubok na dumaan sa buhay namin, ni minsan hindi ko naisipang sumuko dahil sa kanya. Both our parents ay nasa DAVAO at dalawa lng kami dito sa Manila. Kaya mahirap kung mawalan ng trabaho lalo pa’t walang mahihingian ng tulong dito. But then, sobrang blessed kami dahil nagkaroon siya ng work na stable at ako din I tried to work as a Sales Clerk for half a year then pinatigil niya ko dahil ayaw niyang mahirapan ako dahil malayo ang work ko before.. Sa ngayon, nasa bahay lng ako at masasabi kong I’m so blessed to have James in my life. He is my man, my friend, my mentor and my life! Ni minsan di kami naghiwalay at wlang third party na dahilan sa pag-aaway namin it just a simple argue, minsan tampuhan at minsan money matter pero nasosolve naman agad dahil si James ay super cool,patience kaya everytime we have a problems din, pero di ako nawawalan ng pag-asa na malutas ang mga yon dahil pinapakita niya sakin na lahat ng problema ay may solusyon at lage niyang sinasabi na “Everything happens for a reason” kaya dapat di mawalan ng pag-asa. Kaya this year gustong gusto na naming magpakasal para magkaroon ng basbas ang pagsasama namin. We are planning to have civil marriage this year..God’s Willing…Kasi, the real reason is we don’t have enough money para magpakasal sa church. Ayaw din naman niyang humingi ng tulong sa Papa niya dahil as we all know krisis talaga ngayon.
Ngayon, masasabi ko po na si James na ang gusto kong makasama habang buhay dahil he is “one of a kind”. For giving me a unconditional love and he accepted me for who I am and loving me so dearly.
Promise of love to each other is to love each other forever and ever.. and though so many trials and struggles that will come in our lives we will face it with God’s faith. Nothing is impossible if God is with us and if we accepted Him with all our hearts.
Now we are both happy coz’ at last we got married! last June 18, 2009 @Oasis Garden sponsored by Ruffa and Ai.
The wedding Proposal and The Grand Wedding day was aired on a National Television last June 26,2009 Episode.
James and Cheryl “Jaryll” Our theme song: Always: by Atlantic Starr
“The Wedding Vow”
To have and to hold from this day forward
For better or for worst
For richer or for poorer
In sickness and in health
To love and to cherish
Until death do us part……..
Give thanks to the God of gods. His love endures forever. Psalm 136:2
The discovery was announced by project scientist Anthony Colaprete at a midday news conference.
"I'm here today to tell you that indeed, yes, we found water. And we didn't find just a little bit; we found a significant amount" -- about a dozen, two-gallon bucketfuls, he said, holding up several white plastic containers.
Words Of Wisdom
I can’t find any historical record of Judas Cave. As for me it just a myth. May I say it just a folk tale or urban legend story. If you have any record about Judas Cave I appreciate most if you could share it with me and the world.
The fact is that there is a cave in the heart of Al Hasa, Saudi Arabia. After a four long hours drive from Riyadh city we finally reached Judas Cave. Before we arrived at the cave there are piles of natural carved stones which look so amazing. As if you see giant mushrooms made of stone that guarding the surrounding.
The cave entrance is about two meters wide and several meters high. It took us ten to fifteen minutes exploring the cave, of course including the picture taking. You can feel the cold breeze air inside the cave. Finally as we went out the hot air that approached us. We really enjoyed the place. It is a nice tourist attraction. As I have heard that the local government of Al Hasa plans to improve the area to boost tourism.
May Sulat Si Tatay at Nanay Para sa Atin
Hindi pa araw ng Tatay at Nanay, subalit karapat-dapat na paaalahanan tayo sa ating tungkulin bilang isang anak. May suntok sa dibdib ang kabuuang nilalaman ng tula na sinulat ni Rev. Fr. Ariel F. Robles, CWL Spiritual Director ng St. Augustine Parish sa Baliuag, Bulacan, ginigising nito ang kamalayan ng mga anak na nakalilimot sa kanilang mga magulang.
Narito po…
Sulat ni Tatay at Nanay
Sa aking pagtanda, unawain mo sana ako at pagpasensiyahan. Kapag dala ng kalabuan ng mata ay nakabasag ako ng pinggan o nakatapon ng sabaw sa hapag-kainan, huwag mo sana akong kagagalitan. Maramdamin ang isang matanda. Nagse-self-pity ako tuwing sisigawan mo ako.
Kapag mahina na ang tenga ko at hindi ko maintindihan ang sinasabi mo, huwag mo naman sana akong sabihan ng bingi, pakiulit na lang ang sinabi mo o pakisulat na lang. Pasensya ka na, anak. Matanda na talaga ako.
Kapag mahina na ang tuhod ko, pagtiyagaan mo sana akong tulungang tumayo, katulad ng pag-aalalay ko sa iyo noong nag-aaral ka pa lamang lumakad.
Pagpasensyahan mo sana ako kung ako man ay nagiging makulit at paulit-ulit na parang sirang-plaka. Basta pakinggan mo na lang ako. Huwag mo sana akong pagtatawanan o pagsasawaang pakinggan. Natatandaan mo anak noong bata ka pa? Kapag gusto mo ng lobo, paulit-ulit mo 'yung sasabihin, maghapon kang mangungulit hanggang hindi mo nakukuha ang gusto mo. Pinagtiyagaan ko ang kakulitan mo.
Pagpasensiyahan mo na rin sana ang aking amoy. Amoy-matanda, amoy-lupa. Huwag mo sana akong piliting maligo. Mahina na ang katawan ko. Madaling magkasakit kapag nalamigan, huwag mo sana akong pandirihan. Natatandaan mo noong bata ka pa? Pinagtiyagaan kitang habulin sa ilalim ng kama kapag ayaw mong maligo.
Pagpasensiyahan mo sana kung madalas, ako'y masungit, dala na marahil ito ng katandaan. Pagtanda mo, maiintindihan mo rin ako.
Kapag may konti kang panahon, magkuwentuhan naman tayo, kahit sandali lang, inip na ako sa bahay, maghapong nag-iisa. Walang kausap. Alam kong busy ka sa trabaho,
Subalit nais kong malaman mo na sabik na sabik na akong makakuwentuhan ka, kahit alam kong hindi ka interesado sa mga kuwento ko. Natatandaan mo anak, noong bata ka pa? Pinagtiyagaan kong pakinggan at intindihin ang pautal-utal mong kuwento tungkol sa iyong teddy bear.
At kapag dumating ang sandali na ako'y magkasakit at maratay sa banig ng karamdaman, huwag mo sana akong pagsawaang alagaan. Pagpasensiyahan mo na sana kung ako man ay maihi o madumi sa higaan, pagtiyagaan mo sana akong alagaan sa mga huling sandali ng aking buhay. Tutal hindi na naman ako magtatagal.
Kapag dumating ang sandali ng aking pagpanaw, hawakan mo sana ang aking kamay at bigyan mo ako ng lakas ng loob na harapin ang kamatayan.
At huwag kang mag-alala, kapag kaharap ko na ang Diyos na lumikha, ibubulong ko sa kanya na pagpalain ka sana . .. dahil naging mapagmahal ka sa iyong ama't ina. ..
Written by Rev. Fr. Ariel F. Robles
CWL Spiritual Director
St. Augustine Parish, Baliuag, Bulacan"
