Sunday Gospel "The Parable of the Wedding Banquet " October 8, 2011

Sunday Gospel  "The Parable of the Wedding Banquet " October 8, 2011

Matthew 22: 1-14
The Parable of the Wedding Banquet 

Once more Jesus spoke to them in parables, saying: ‘The kingdom of heaven may be compared to a king who gave a wedding banquet for his son. He sent his slaves to call those who had been invited to the wedding banquet, but they would not come. Again he sent other slaves, saying, “Tell those who have been invited: Look, I have prepared my dinner, my oxen and my fat calves have been slaughtered, and everything is ready; come to the wedding banquet.” But they made light of it and went away, one to his farm, another to his business, while the rest seized his slaves, maltreated them, and killed them. The king was enraged. He sent his troops, destroyed those murderers, and burned their city. Then he said to his slaves, “The wedding is ready, but those invited were not worthy. Go therefore into the main streets, and invite everyone you find to the wedding banquet.” Those slaves went out into the streets and gathered all whgm they found, both good and bad; so the wedding hall was filled with guests. ‘But when the king came in to see the guests, he noticed a man there who was not wearing a wedding robe, and he said to him, “Friend, how did you get in here without a wedding robe?” And he was speechless. Then the king said to the attendants, “Bind him hand and foot, and throw him into the outer darkness, where there will be weeping and gnashing of teeth.” For many are called, but few are chosen.’ source

Ebanghelyo Mateo 22: 1-14

Ang Talinghaga Tungkol sa Kasalan 
1 Muling nagsalita sa kanila si Jesus sa pamamagitan ng talinhaga. Sinabi niya, 2 "Ang kaharian ng langit ay katulad ng isang haring nagdaos ng isang handaan para sa kasal ng kanyang anak na lalaki. 3 Isinugo niya ang kanyang mga lingkod upang tawagin ang mga inanyayahan, ngunit ayaw nilang dumalo. 4 Muli siyang nagsugo ng ibang mga lingkod at kanyang pinagbilinan ng ganito: 'Sabihin ninyo sa mga inanyayahan na nakahanda na ang mga pagkain, napatay na ang aking mga baka at mga pinatabang guya, at handa na ang lahat. Halina kayo!' 5 Ngunit hindi ito pinansin ng mga inanyayahan. Sa halip, pumunta sila sa kani-kanilang lakad. May nagpunta sa kanyang bukid at mayroon namang nag-asikaso ng kanyang negosyo. 6 Sinunggaban naman ng iba ang mga lingkod, hinamak at pinatay. 7 Galit na galit ang hari kaya't pinapunta niya ang kanyang mga kawal upang puksain ang mga mamamatay-taong iyon at sunugin ang kanilang lunsod. 8 Pagkatapos, sinabi niya sa kanyang mga lingkod, 'Nakahanda na ang mga pagkain ngunit hindi karapat-dapat ang mga inanyayahan. 9 Pumunta kayo sa mga lansangang matao at inyong anyayahan sa kasalan ang lahat ng makita ninyo.' 10 Pumunta nga sa mga pangunahing lansangan ang mga lingkod at isinama nila ang lahat ng kanilang natagpuan, masasama't mabubuti, at napuno ng mga panauhin ang bulwagang pangkasalan. 11 "Pumasok ang hari upang tingnan ang mga panauhin. Nakita niya ang isang taong hindi nakadamit pangkasalan. 12 Tinanong niya ito, 'Kaibigan, bakit ka pumasok dito nang hindi nakasuot ng damit pangkasalan?' Hindi nakasagot ang tao, 13 kaya't sinabi ng hari sa mga lingkod, 'Talian ninyo ang kanyang kamay at paa, at itapon siya sa kadiliman sa labas. Doo'y mananangis siya at magngangalit ang kanyang mga ngipin.' " 14 Pagkatapos nito'y sinabi ni Jesus, "Marami ang tinatawag, ngunit kakaunti ang pinili." source

The Routine

The Routine

These are our  the daily routines:

1. The Breakfast
2. The Work
3. The Break 
4. The Friends
5. The Lunch 
6. The Toilet
7. The Entertainment
8. The Date 
9. The Sleep
10. The Next Day

If these are our daily routines, there is something missing in our life.  We miss the most importing thing of our being. Which is the Lord.  It is so great if we wake -up in the morning praising and thank the Lord. Likewise we give Him thank and praise Him at the end of our  day. We should put Him in the center of our life.  Life is worth living if we acknowledge the presence of our creator.

So it is best for our next routines are:

1. The Prayer
2. The Breakfast
3. The Work
4. The Break 
5. The Friends
6. The Lunch 
7. The Toilet
8. The Entertainment
9. The Date 
10. The Sleep
11. The Next Day
12. The Prayer

Words of Wisdom

Let everything that has breath Praise the Lord, Praise the Lord - Psalm 150:6

Sunday Gospel June 5 - The Great Commission

Sunday Gospel June 5 - The Great Commission

Matthew 28:16-20 16

 Now the eleven disciples went to Galilee, to the mountain to which Jesus had directed them. 17When they saw him, they worshiped him; but some doubted. 18And Jesus came and said to them, “All authority in heaven and on earth has been given to me. 19Go therefore and make disciples of all nations, baptizing them in the name of the Father and of the Son and of the Holy Spirit, 20and teaching them to obey everything that I have commanded you. And remember, I am with you always, to the end of the age.”

Have  A Blessed Sunday to Everyone!

A Time for Everything

A Time for Everything 

 

Ecclesiastes 3:1-8
 ¹ There is a time for everything,
       and a season for every activity under heaven:
 ² a time to be born and a time to die,
       a time to plant and a time to uproot,
 ³ a time to kill and a time to heal,
       a time to tear down and a time to build,
 ⁴ a time to weep and a time to laugh,
       a time to mourn and a time to dance,
 ⁵ a time to scatter stones and a time to gather them,
       a time to embrace and a time to refrain,
 ⁶ a time to search and a time to give up,
       a time to keep and a time to throw away,
 ⁷ a time to tear and a time to mend,
       a time to be silent and a time to speak,
 ⁸ a time to love and a time to hate,
       a time for war and a time for peace.

Perfect Marriage?

Perfect Marriage? 

Do you believe in perfect marriage or happily ever after. There is no such perfect in this world. It is our desire on how we attain that perfect marriage. Here's an inspirational article by Rick Warren that can describe what is a perfect marriage.

Biblical Marriage - Love God and Love Your Spouse 

by Rick Warren 

"Teacher," he asked, "which is the greatest commandment in the Law?" Jesus answered, "'Love the Lord your God with all your heart, with all your soul, and with all your mind.' This is the greatest and the most important commandment. The second most important commandment is like it: 'Love your neighbor as you love yourself.' Matthew 22:36-39 (TEV)

Any successful marriage is built upon the biblical truth that God designed each of us with five purposes in mind: worship, fellowship, discipleship, ministry, and missions. I suppose you'd expect a man who's been married over 30 years to a beautiful, intelligent woman would be able to share with you the intimate secrets to having a perfect marriage. But I'm going to disappoint you! That's because Kay and I don't have a perfect marriage. She is without a doubt my best friend, and we have a wonderful relationship -- but as far as a perfect marriage, well, there's no such thing. What Kay and I do have is a marriage centered on Christ, specifically focused on glorifying God. We remain committed to each other because we remain committed to Christ and his work within us. Jesus said the greatest commandment is to "love the Lord your God with all your heart, with all your soul, and with all your mind." The he added, "The second most important commandment is like it: 'Love your [spouse] as you love yourself.'" (Matthew 22:37, 39, TEV) In this sense, you worship God when you love and sacrifice for your spouse. That brings pleasure to God, and any time you give pleasure to God, you're worshiping him. Read through Romans 12 with a view of what its applications would mean to your marriage: "Love each other with genuine affection, and take delight in honoring each other." (Romans 12:10, NLT)

A Handbook That We Should Have For 2010

A Handbook That We Should Have For 2010

Just got this from my inbox. I believe that it is worth to be our guide for our  daily life. It entitled Handbook 2010. I want to thank to author who composed these great outline. 

Handbook 2010

author: unknown

Health:


1. Drink plenty of water.
2. Eat breakfast like a king, lunch like a prince and dinner like a beggar.
3. Eat more foods that grow on trees and plants and eat less food that is manufactured in plants..
4. Live with the 3 E's -- Energy, Enthusiasm and Empathy
5. Make time to pray.
6. Play more games
7. Read more books than you did in 2009 .
8. Sit in silence for at least 10 minutes each day
9. Sleep for 7 hours..
10. Take a 10-30 minute walk daily. And while you walk, smile.

Personality:


11. Don't compare your life to others. You have no idea what their journey is all about.
12. Don't have negative thoughts or things you cannot control. Instead invest your energy in the positive present moment.
13. Don't over do. Keep your limits.
14. Don't take yourself so seriously. No one else does.
15. Don't waste your precious energy on gossip.
16. Dream more while you are awake
17. Envy is a waste of time. You already have all you need..
18. Forget issues of the past. Don't remind your partner with His/her mistakes of the past. That will ruin your present happiness.
19. Life is too short to waste time hating anyone. Don't hate others.
20. Make peace with your past so it won't spoil the present.
21. No one is in charge of your happiness except you.
22. Realize that life is a school and you are here to learn. Problems are simply part of the curriculum that appear and fade away like algebra class but the lessons you learn will last a lifetime.
23. Smile and laugh more.
24. You don't have to win every argument. Agree to disagree...

Society:


25. Call your family often.
26. Each day give something good to others.
27. Forgive everyone for everything..
28. Spend time w/ people over the age of 70 & under the age of 6.
29. Try to make at least three people smile each day.
30. What other people think of you is none of your business.
31. Your job won't take care of you when you are sick. Your friends will. Stay in touch.

Life:


32. Do the right thing!
33. Get rid of anything that isn't useful, beautiful or joyful.
34. GOD heals everything.
35. However good or bad a situation is, it will change..
36. No matter how you feel, get up, dress up and show up.
37. The best is yet to come..
38. When you awake alive in the morning, thank GOD for it.
39. Your Inner most is always happy. So, be happy.








life is worth living for...

Fat Tuesday - "Mardi Gras season"

Fat Tuesday - "Mardi Gras season"

I just come across with this topic "Fat Tuesday". This is a Catholics celebration before the lent or fasting season. Make some wiki-wiki and here is excerpt from wiki. 

The terms "Mardi Gras" (pronounced /ˈmɑrdi grɑː/, "Mardi Gras season", and "Carnival season",in English, refer to events of the Carnival celebrations, beginning on or after the Epiphany and ending on the day before Ash Wednesday. Mardi Gras is French for "Fat Tuesday" (in ethnic English tradition, Shrove Tuesday), referring to the practice of the last night of eating richer, fatty foods before the ritual fasting of the Lenten season, which started on Ash Wednesday. Related popular practices were associated with celebrations before the fasting and religious obligations associated with the penitential season of Lent. Popular practices included wearing masks and costumes, overturning social conventions, dancing, sports competitions, parades, etc. Similar expressions to Mardi Gras appear in other European languages sharing the Christian tradition. In English, the day is called Shrove Tuesday, associated with the religious requirement for confession before Lent begins.

Read full in wikipedia

image by thelifeofluxury.com

Don't Carry The Weight

Don't Carry The Weight

Don't carry the weight upon your shoulder. 

He will be there to carry you!

"Come to me, all you who are weary and burdened, and I will give you rest."
Matthew 11:28

Taken at the Bahrain bridge in Al Khobar.

Kulungan na Walang Rehas Sa Gitnang Silangan

Kulungan na Walang Rehas Sa Gitnang Silangan

Life Story: By Bobot P. Erpelo – Jan 6, 2010 – SA)

Nitong Abril 2009 ay dinayo ko ang (SA) dito sa Gitnang Silangan. Dito nadestino ang aking asawa matapos ang ilang taon na pagtatrabaho sa Bahrain. Kasama ko ang aking bunsong anak na si EJ noong mga panahong iyon. Inabot din kami ng isang buwang bakasyon para samahan ang aking asawa.

Habang naririto ako, unti-unti kong naramdaman ang buhay na masasabi kong ‘mahirap.’

Taong 1991, dinala kami ng aking asawa sa Bahrain kasama ang aming tatlong anak. Anim na taong gulang palang ang aming panganay, apat na taon ang pangalawa, at isang-taong gulang ang pangatlo. Doon na sila nag-aral mula ‘grade school’ hanggang hayskul. Doon ko na rin isinilang ang aming pang-apat na anak na si EJ.

Masasabi ko na ang buhay sa Bahrain ay napakagaan. Masaya lalo na kapag kasama mo ang pamilya at mga kapatiran. Sampung taon din kaming namalagi doon. Nang mag-kolehiyo na ang aming panganay at pangalawa ay napagdesisyunan naming mag-iina na sa Pilipinas nalang mamalagi. Noong mga panahong iyon ay nailipat ang aking asawa mula Bahrain patungong SA.

Naikumpara ko ang buhay sa Bahrain at estilo ng pamumuhay sa SA.

Sa Bahrain, ano mang oras ay pwede akong lumabas o mamasyal kasama ang aking mga anak. Dito sa SA ay hindi basta-basta pwedeng lumabas lalo na kung nag-iisa ka lang. Kailangan na palagi mong kasama ang iyong asawa at laging bitbit ang mga papeles bilang katibayan na ‘legal’ ang pag-aasawa niyo para sa ano mang biglaang pag-iinspeksyon.

Sa Bahrain ay pwede kang magsuot ng kahit anong ‘casual’ na damit. Dito sa SA ay kailangang naka- abaya ang mga babae tuwing lalabas.

Kung ikaw ay isang ‘dependent’, buong araw kang nasa loob lang ng bahay. Makakalabas ka lang kung dumating na ang iyong asawa. Minsan ay ‘di ka pa rin makalabas dahil mula sa trabaho ay pagod na rin ang iyong asawa kaya mas nanaisin pa niyang magpahinga.

Sa pangalawang pagbabalik ko sa SA nitong October 8, 2009 ay mag-isa nalang akong naglakbay at naiwan na ang aming bunso sa Pilipinas. Naramdaman ko ang kalungkutan na kailanma’y hindi ko pa nararamdaman sa buong buhay ko… sa Bahrain man o maging sa Pilipinas.

May mga oras na sa aking pag-iisa (habang ako ay kumakain) ay bigla nalang akong napapaluha. Naaalala ko ang aking mga anak na naiwan ko sa Pilipinas. Sabi ko sa sarili ko, “Bakit ka umiiyak? ‘Di ba gusto mong samahan ang iyong asawa?”

Dito ko biglang naisip, “Paano pa kaya ang aking asawa noong mga panahong siya lang ang naririto sa SA… at nag-iisa?

Ipinadama sa akin ng Panginoon kung ano ang nararamdaman ng mga taong nakatira sa lugar na ito.
Nasabi ko tuloy sa sarili ko na kung ako nga na may Panginoon na tinatawag ay nakakaranas pa rin ng ganitong lungkot… paano pa kaya ang ating mga kababayang wala pang relasyon sa ating Panginoon?

Dito ko na naisip na mas mahirap ang kanilang kalagayan dahil marami sa kanila ang talagang hindi makalabas ng bahay… lalo na ang mga domestic helper. Kapag nakikita ko sila sa mall kasama ang kanilang mga amo, bakas sa kanilang mukha ang matinding pananabik tuwing nakakakita sila ng kababayan!

Lalong nagsikip ang dibdib ko nang makita ko sila… at sinabi ko sa aking sarili na mas mapalad pa rin ako dahil kasama ko ang asawa ko…

Kung gaano ako nalulungkot ay mas doble pa ang kanilang nararamdaman dahil ‘total strangers’ ang kanilang mga kasama sa bahay (mga locals dito sa lugar na ito). Masuwerte kung sila ay nakahanap ng mabait at maunawain na amo… pero paano nalang kung ang amo nila ay tulad ng mga sinasabi ng iba na malulupit at mapang-abuso? Naisip ko na ito na rin siguro ang dahilan kung bakit nawawala na sa sarili ang ilan… sanhi ng lungkot na hindi nila makayanan. (‘Wag naman pong mangyari ito sa akin… sa grasya ng Panginoon.)

Tanong ko… sa isip ko… “Paano na pala sila? Ano na kaya ang nangyayari sa kanila? Kumakain kaya sila ng tatlong beses sa isang araw?” Maraming bagay ang naglalaro sa aking isipan. Paano ko sila maaabot o matutulungan? Biglang ipinaisip lang ng Panginoon sa akin ang manalangin at isama sila sa bawat panalangin ko habang ako’y naririto sa lupain ng mga taga-SA.

Sa araw-araw na lumipas ay unti-unting napapawi ang aking kalungkutan dahil sa dami ng aking dapat ipanalangin. Halos buong oras ko ay nabubuhos sa panalangin. Matapos nito ay magbubukas ako ng computer para mag-surf sa internet at bisitahin ang aking mga kaibigan sa facebook. Napakapalad ko pa rin talaga dahil kahit maghapon akong nakakulong sa bahay ay may ‘access’ pa rin ako sa mga mahal ko sa buhay, mga kapatiran, at mga kaibigang nasa iba’t-ibang sulok ng mundo. Sa pamamagitan ng pakikipag-ugnayan sa kanila, nae-express ko ang aking sarili.

Napakaimportante ang ‘constant communication’ dahil ito lang ang pwedeng gawin habang naririto ka sa ganitong lugar. Marami siguro sa atin ang may mga pamilya at kapatid sa Gitnang Silangan o kung saan mang panig ng mundo. Ito’y isang panawagan… na kung maari lamang ay gawin ninyong ‘regular’ ang pakikipag-usap o ugnayan sa kanila. Iba po talaga ang nararanasan kapag malayo sa pamilya.

Sa sobrang lungkot ko po dito ay nakagawa ako ng isang tula… na ibabahagi ko sa inyo. Ang pamagat ay, “Si Juan… ang Pinoy.”

Nawa po any maging halimbawa ang aking karanasan sa bawat isa sa inyo. Nakita ko po rito… na kung wala sa ating puso ang ating Panginoon… maaaring hindi ko ito makakayanan nang ako lang. Sa araw -araw ay Siya lang talaga ang aking kalakasan. Sa Kanya ako kumukuha ng karunungan upang gawin ang mga bagay na dapat kong gawin sa araw-araw. Purihin ang Panginoon dahil dito ko rin nailabas ang mga ibinigay Niyang talento sa akin.

Sa pamamagitan ng aking pagsusulat… ito’y nagsilbing paraan para makapag-encourage pa rin ako ng ibang tao… kahit na minsan ay ako mismo ang nangangailangan nito.

Dito ko rin naranasan ang maghintay… na ma-exercise ko ang paghihintay… tulad ng paghihintay natin sa pagdating ng ating Panginoon…

Wala tayong pwedeng sabihin na dahilan kung bakit ‘di natin nararanasan ang Kanyang kabutihan. Sa mga pagsubok… lahat ay ating makakayanan kung tayo ay magtitiwala lamang sa Kanya. Matuto tayong makinig at gawin ang mga ipinag-uutos Niya.

Masasabi kong nanaisin ko pa ring bumalik sa lugar na tulad nito kung ang kapalit naman ay walang hanggang pakikipag-ugnayan sa aking Diyos na Siyang nagbibigay ng lakas, aral, at kulay sa aking buhay.

Gusto ko lang ibahagi sa inyo ang kabutihan ng ating Panginoon.

Sa mga taong may mga kamag-anak, asawa, o kaibigan na malayo sa inyo… hayaan ninyong maging pagpapala kayo sa kanila. Bigyan ninyo ng oras at panahon ang pakikipag-ugnayan sa kanila.
Isang sakripisyo na sa inyo ay inalay…

Nawa ay kapulutan n’yo ng aral ang aking mga naging karanasan habang ako’y naririto sa Gitnang Silangan sa SA.
.
Maraming salamat po sa inyong oras at panahon para sa pagbabasa’t pakikinig.

Epiphany - Religious Significance of the 12 Days of Christmas

Epiphany - Religious Significance of the 12 Days of Christmas

Epiphany (from Koine Greek ἐπιφάνεια "appearance", "manifestation") is a Christian feast day which celebrates the revelation of God made Man in the person of Jesus Christ. It falls on January 6 or on a Sunday close to that date. January 6 in the Julian Calendar, which is followed by some Eastern Churches, corresponds at present to January 19 in the Gregorian Calendar, which is the official civil calendar in most countries. On this day, Western Christians commemorate principally the visitation of the Biblical Magi to the child Jesus, i.e., his manifestation to the Gentiles; Eastern Christians commemorate the baptism of Jesus in the Jordan River, seen as his manifestation to the world as the Son of God. It is also called Theophany, especially by Eastern Christians. read full story wikipedia

12 Days of Christmas

The feast of Epiphany begins on Christmas day and ends twelve nights later. Twelfth Night has long been thought to be the day the Magi of Three Wise Men arrived from the East with their gifts of gold, frankincense and myrrh to attend the infant Jesus.

The new and old testaments of the Holy Bible are represented by the 2 turtle doves.
The theological virtues of faith, hope and charity by the 3 French hens
and the 4 gospels of Matthew, Mark, Luke and John represented by 4 calling birds.

The five golden rings represent the Pentateuch which are the first 5 books of the old testament of Genesis, Exodus, Leviticus, Numbers and Deuteronomy.

The biblical story of the six days creation are represented by the 6 geese a laying
and the seven swans a swimming are the seven sacraments, the gifts of the Holy Spirit.
The 8 beatitudes are represented by the 8 maids a milking
and the nine fruits of the holy Spirit are the 9 ladies dancing.

The most obvious aspect for many will be the ten commandments and the 10 Lords a leaping,
with eleven faithful apostles of Jesus Christ as the 11 pipers who pipe out their call to the faithful.
Finally the Apostle's Creed has 12 points of principle which are drummed by the 12 drummers.

Happy New Year and Let There Be Peace on Earth 2010

Happy New Year and Let There Be Peace on Earth 2010

Let there be Peace on Earth

Let there be peace on earth,
and let it begin with me.
Let there be peace on Earth,
the peace that was meant to be.

With God as our Father,
brothers all are we,
Let me walk with my brother,
in perfect harmony.

Let peace begin with me,
let this be the moment now.
With every step I take,
let this be my solemn vow,

To take each moment and live each moment
in peace, eternally.
Let there be Peace on Earth,
and let it begin with me.

God bless everybody!

In this coming year let us pray that there be love, hope and peace on earth, in our country, community and family. And let it begins within ourselves.

Ang Diwa ng Pasko

Ang Diwa ng Pasko

Konting Trivia muna sa kapanganakan si Jesus (biblically) Mateo 1
¹⁸Ganito ang naging kapanganakan ni Jesucristo. Ang kaniyang inang si Maria ay nakatakdang mapangasawa ni Jose. Ngunit bago pa sila nagsama, si Maria ay natagpuang nagdadalang-tao na sa pamamagitan ng Banal na Espiritu. ¹⁹Si Jose na kaniyang asawa ay lalaking matuwid at hindi niya ginusto na mapahiya sa madla si Maria, kaya nagpasiya siyang paalisin nang lihim si Maria.

²⁰Samantalang iniisip niya ang mga bagay na ito, narito, isang anghel ng Panginoon ang nagpakita sa kaniya sa isang panaginip. Sinabi ng anghel: Jose, ikaw na nagmula sa angkan ni David, huwag kang mangambang tanggapin si Maria na iyong asawa. Ito ay dahil ang dinadala niya sa kaniyang sinapupunan ay sa Banal na Espiritu. ²¹Siya ay manganganak ng isang lalaki. Ang ipangangalan mo sa kaniya ay Jesus sapagkat ililigtas niya ang kaniyang mga tao sa kanilang kasalanan.

²²Ang lahat ng ito ay naganap upang matupad ang sinabi ng Panginoon sa pamamagitan ng mga propeta. ²³Sinabi nila: Narito, isang dalagang birhen ang magdadalang-tao at manganganak ng isang lalaki. Tatawagin nila siyang Emmanuel na ang ibig sabihin ay: Ang Diyos ay sumasaatin.

²⁴Sa pagbangon ni Jose mula sa pagkakatulog, ginawa niya ang ayon sa ipinag-utos sa kaniya ng anghel ng Panginoon. Tinanggap niya si Maria upang maging asawa. ²⁵Hindi niya sinipingan ang kaniyang asawa hanggang sa maipanganak niya ang kaniyang panganay na anak na lalaki. Pinangalanan siya ni Jose na Jesus.

Ang Pagdating ng mga Pantas Mateo 2
¹Pagkatapos na maipanganak si Jesus sa Bethlehem ng Juda, sa panahon ng paghahari ni Herodes, may dumating sa Jerusalem mula sa silangan, na mga lalaking pantas sa pag-aaral ng mga bituin. ²Sinabi nila: Saan naroroon ang ipinanganak na Hari ng mga Judio? Ito ay sapagkat nakita namin ang kaniyang bituin sa silangan at naparito kami upang sambahin siya.

³Nang marinig ni haring Herodes ang mga bagay na ito, naligalig siya at ang lahat ng mga tao sa Jerusalem. ⁴Tinipon niya ang lahat ng mga pinunong-saserdote at mga guro ng kautusan ng mga tao. Tinanong niya sa kanila kung saan ipanganganak ang Mesiyas. ⁵Sinabi nila sa kaniya: Sa Bethlehem ng Judea sapagkat ganito ang isinulat ng propeta: ⁶Ikaw Bethlehem sa lupain ng Juda, hindi ikaw ang pinakamaliit sa mga gobernador ng Juda sapagkat mula sa iyo ay lalabas ang isang pinuno na siyang mamumuno sa aking bayang Israel.

⁷Nang magkagayon, tinawag ni Herodes nang palihim ang mga pantas na lalaki. Itinanong niyang mabuti sa kanila kung kailan nagpakita ang bituin. ⁸At pinapunta niya sila sa Bethlehem. Sinabi niya: Pumaroon kayo at matiyaga ninyong ipagtanong ang patungkol sa bata. Kapag natagpuan ninyo siya, balitaan ninyo ako upang makapunta rin ako at sambahin siya.

⁹Pagkarinig nila sa hari ay tumuloy na sila sa kanilang lakad. Narito, ang bituin na kanilang nakita sa silanganan ay nanguna sa kanila. Nanguna ito sa kanila hanggang sa sumapit at tumigil sa tapat ng kinaroroonan ng maliit na bata. ¹⁰Nang makita nila ang bituin, lubos silang nagalak. ¹¹Nang sila ay nasa loob na ng bahay, nakita nila ang bata, kasama ang kaniyang inang si Maria. Sila ay nagpatirapa at sinamba ang bata. Nang mabuksan na nila ang kanilang mga kayamanan, naghandog sila sa kaniya ng mga kaloob. Ang mga ito ay ginto, kamangyan at mira. ¹²At nagbabala ang Diyos sa kanila sa isang panaginip na huwag na silang bumalik kay Herodes. Kaya sila ay nag-iba ng daan pauwi sa kanilang sariling lupain. source http://www.biblegateway.com

Hindi man eksaktong December 25 ang araw ng kapanganakan ng Panginoon Jesus. Ang mahalaga ay ang pagdating Nya para maligtas ang bawat isa.


Christmas is a time of; gift giving, noche buena, pag decorate ng mga Christmas ornament sa bahay, party all the way, pagsabit ng parol, pagkaroling, simbang gabi, pagkain ng masasarap na fiesta ham, puto at bibingka, pagkaroon ng bagong damit at sapatos.

Ano nga ba ang tunay na diwa ng pasko?

Peace - Ang kapayapaan ay magsisimula sa ating sarili.
Share - Kung paano natin natatanggap ang mga blessing ay marapat na ipamahagi natin.
Love - kalimutan ang ang mga adhiwaan at magmahalaan tayo. Katulad ng pagmamahal ng Diyos sa atin.
Humility - si Jesus ay ipinanganak sa sabsaban. Dito ipinakikita ang kababaang loob na ating Panginoon.

Ilan lang yan sa mga diwa ng pasko. Dapat natin ipamuhay ang tunay na diwa, hindi lang sa pagsapit sa buwan ng December kundi sa buong taon. Sana araw-araw ay magiging Pasko lagi. Bukod sa materials, higit dito ay spiritual nating pamumuhay.

Para sa inyo ano nga ba ang essence ng pasko?

Maligayang at Mapagpalang Pasko sa inyong lahat!
Kung His Hsin Nien bing Chu Shen Tan
Glaedelig Jul
Joyeux Noel
Selamat Hari Natal
Shinnen omedeto. Kurisumasu Omedeto
Maupay nga Pasko ngan Mainuswagon nga Bag-o nga Tu-ig
Sawadee Pee Mai
Merry Christmas!

Life Moto
life is worth living for...

1 Day Before Christmas - Gift Giving (Aguinaldo)

1 Day Before Christmas - Gift Giving (Aguinaldo)

1 Day na lang at Christmas na. Kaya gusto kong mag countdown by counting the Filipino customs and traditions during this Holiday seasons. My twelfth item Gift Giving (Aguinaldo).

Ang pagbibigay ng aguinaldo ay isang tradition na nagmula pa sa ating mga ninuno. Marahil ito ay nagsimula sa tatlong pantas; "Nang sila ay nasa loob na ng bahay, nakita nila ang bata, kasama ang kaniyang inang si Maria. Sila ay nagpatirapa at sinamba ang bata. Nang mabuksan na nila ang kanilang mga kayamanan, naghandog sila sa kaniya ng mga kaloob. Ang mga ito ay ginto, kamangyan at mira." (Mateo 2:11)

Ang pasko ay araw ng pagbibigay, kapayapaan at pagmamahalan. Ito rin ang pinakamasayang buwan ng taon. Para sa may trabaho, nakakakatanggap tayo ng 13th month pay, Christmas bonus, extra bonus at kung anu-ano pang fringe benefits. Saan kapa pag-uwi galing sa Christmas party ay meroon pang baon na kesso de bola, fiesta ham o di kaya isang plastic bag ng grocery. Oh... hohoho! hehehe! Ang saya-saya diba. Kakakatuwang nakakatanggap tayo ng mga aguinaldo sa ating mga amo.

Kung paano tayo napaligaya ng ating mga amo ay nararapat na ipamahagi din natin ang mga blessing na natatanggap natin. Kami ng sweetheart ko ay meron na nakahanda ng listahan ng mga regalo para sa amin mga anak, inaanak, kapamilya at kapuso... Doble ang saya ng pakiramdam kapag ikaw ang nagbibigay ng aguinaldo. " It is better to give than to receive!"

Kadalasan kapag magbibigay tayo ng regalo ang unang pumapasok sa isip natin ay yung the best na maibibgay natin. Yun bang tipong na kahit wala na sa budget ng ating bulsa ay pilit pa natin dinudukot. O di kaya ang isang bagay na pinaghirapan nating gawin, personalized para unique. Ika nga mula sa puso.

Alam nyo ba na meroon din Special na Aguinaldo ang Diyos para sa atin, bukod sa physical at pinansyal? Ito ay ang Kanyang bugtong na si Jesus. "Ito ay sapagkat sa ganitong paraan inibig ng Diyos ang sanlibutan kaya ipinagkaloob niya ang Kaniyang bugtong na Anak upang ang sinumang sumampalataya sa kaniya ay hindi mapahamak kundi magkaroon ng buhay na walang hanggan."(John 3:16).

Sabi nga kung magbibigay ka rin todo mo na. Sa araw na ito ano naman kaya ang the best gift na maibbigay natin sa ating Panginoon? Hindi na kailangan ng mamahaling hiyas o gintong nilukob. Ang tanging alay natin sa ating Ama ay ang ating pagmamahal sa Kanya at sa kapwa.

Give Love on Christmas day. And let us make everyday a Christmas day.

Life Moto
life is worth living for...

2 Days Before Christmas - ChrisTmas Karoling

2 Days Before Christmas - ChrisTmas Karoling

DBTC High School Batch 86 Choral

2 Days na lang at Christmas na. Kaya gusto kong mag countdown by counting the Filipino customs and traditions during this Holiday seasons. My eleventh item Chrismas Karoling

"Ang pasko ay sumapit tayo ay mangag si awit. Sa may bahay ang bati Merry Christmas nang maluwalhati. We wish you a Merry Christmas and a Happy New Year... Thank you! thank you ang babait ninyo Thank you!"

Ito ang mga typical na awitin na maririnig natin sa tapat ng ating bahay pag sapit ng gabi tuwing kapaskuhan, na nagmumula sa matitinis na timig ng mga bata. Ilan lang 'yan sa kanilang mga kanta na ang sarap pakinggan at hindi nakasawang ulitin. Kahit wala na ito minsan sa tono at sali saliwa ang mga lyrics ay tuloy pa rin ang awitan. Maiindak ka sa hampas ng latang tambol, ala marakas na yari sa pinitpit na tantsan at pukpok ng bato. Pagkatapos ng kanilang karoling ay masaya na sila sa miliit na kinita at ito'y paghahatian na.

Ang karoling ay hindi lamang sa mga bata. Mula sa mga teen ager hanggang sa mga propesyonal na singer ay nagbuo ng kani kanilang koro para sa pangangaroling. May mga dahilan kung bakit nila ginagawa ito. Una na syempre ay para kumita, may magamit sa Christmas party at higit sa lahat ay para makatulong sa ibang tao or institution.

Isa na dito ay ang Don Bosco Technical College (High School Batch 86) Choral. Suporta ng kanilang mga asawa't anak ay nagkaroon ng adhikaan na makalikom ng pondo para sa iba't ibang proyekto. Una ay para sa aming silver home coming sa 2011, digital library, pagsasaayos ng gym, support sa mga athletes, financial support sa mga families ng mga naulila, naapektohan ng mga kalamidad at marami pang iba.

Maging sa amin mga nasa iba't ibang bahagi ng mundo ay hindi nila kami nakakalimutan alayan ng kanilang magagadang awiting pamasko.

Hindi nila tangan ang pagod at hirap ng practice at halos gabi gabi pangangaroling.May kagalakan sa kanilang puso na gawin ito. Dahil batid nila na marami silang matutulungan sa kanilang pagpapagal. Kaya lalo tumitibay ang samahan ng bawat isa. Hindi man sila mga professional singers pero meron silang pusong professional. Ika nga give love on Christmas Day. I personally thank to our batch-mates for the advocacy.

High School Batch 86 Choral with there families

Life Moto
life is worth living for...

6 Days Before Christmas - Ang Star ng Pasko

6 Days Before Christmas - Ang Star ng Pasko (Parol)

6 Days na lang at Christmas na. Kaya gusto kong mag countdown by counting the Filipino customs and traditions during this Holiday seasons. My sixth item Ang Star ng Pasko (Parol)


Ang Star ay liwanag nagbibigay liwanag sa kadiliman ng gabi. Ito rin ang nagbigay ng gabay sa tatlong pantas para makarating sa kinaroroonan ng ating Panginoon Jesus.

Tuwing sumasapit ang kapaskuhan ay hindi nawawala sa ating tahanan at kapaligiran ang mga parol. Itoy nakakapagbigay ng liwanag at ligaya sa ating buhay. Dahil sa pagiging kretib at artistik ng Pinoy ay marami uri ng Parol ang ginagawa sa ating bansa. May Yari sa capiz, bamboo, plastic, coconut hush at kung anu ano.

Sa pag ilaw ng ating parol ay ating alalahanin ang Liwanag na binibigay sa atin ng Panginoon. Ang ilaw ng buhay bilang pag gabay sa tamang landas sa pang araw-arw ng pamumuhay.

Bro Ikaw ang Star ng Pasko - ABS-CBN Christmas Sation ID 2009

Words of Wisdom

"I have come as Light into the world, so that everyone who
believes in Me will not remain in darkness. ...
John 12:46

Eight Days Before Christmas - Misa de Gallo or Midnight Mass

Eight Days Before Christmas - Misa de Gallo or Midnight Mass

8 Days na lang at Christmas na. Kaya gusto kong mag countdown by counting the Filipino customs and traditions during this Holiday seasons. My fifth item "Misa de Gallo or Midnight Mass."

Ika labing anim ng Desyembre ang simula ng Misa de Gallo at itoy matatapos sa ika bente kuartro. Ito ay tinatawag na midnight mass at literally Rooster mass. Dahil Nagsisimula sa ganap ng 12:00 A.M. Ang Misa de Gallo ay originally nagmula sa bansang Mexico noong 1587.

Madaling araw ay ginigising na ang mga parokyano sa mga kalembang ng simbahan. Naging tradition na sa mga Katoliko ang siyam na gabing novena na misa para sa paghahanda sa pagsilang ng Panginoong Jesus. Ang siyam na gabi ay nagsymbolize ng siyam na buwan na pagdadalang tao ng ating Mahal na Inang Birheng Maria.

Nakaugalihan na sa atin ang misa ay nagsisimula 3:00-4:30 am. Kasi noong panahon ng mga Kastila ay ginawang madaling araw ang mga misa ng mga pari para sa ganun ay makadalo ang mga magsasaka bago sila tumungo sa kanilang pilapil.

May mga simbahan naman na nagdadaos ng Misa de Gallo sa gabi. Upang makadalo ang mga parokyano na di makagising ng maaga o may trabaho. Tulad sa naging kaugalian ay kinukumpleto din nila ang 9 na gabing misa.

Ang lahat ay nasasabik sa mga araw ng ito. Dahil napakasarap maglakad sa malamig ng hangin sa madaling araw. Marami kang mabibiling masasarap na puto bung-bong, putong kawali at suman na may kasamang kinayod na nyog. Na kung saan ay malalanghap mo ang bango at aroma nito habang niluluto sa clay na kalan. Meron din maiinit na salabat.

Simbang gabi ay sa sa mga tagalog na awitin na kinagigiliwan kong marinig tuwing misa de gallo. Ganito din ang ginagawa bago magsimula ang misa. Para lalo magising ang mga parokyano. Ang mga koro ay umaawit ng iba't ibang kantang pamasko. Naging choir kami ng Sweetheart ko noong araw. Meron siyam na choir sa aming parokya, Immaculate Concepcion. Kaya sa loob ng 9 na araw ay may isang choir ang naka assign. At pagdating sa 24 ng midnight ay sama sama na kaming lahat ng mga choirs.

Simbang Gabi Song

Simbang gabi simula ng pakso
Sa puso ng lahing pilipino
Siyam na gabi kaming gumigising
Sa tugtog ng kampanang walang tigil
Ding dong ding dong ding

Maaga kami kinabukasan
Lalakad kaming langkay-langkay
Babatiin ang ninong at ninang
Ng maligayang pasko po
At hahalik ng kamay

Lahat kami'y masayang-masaya
At puno ang bulsa
Hindi namin malimutlimutan ang masarap na puto't suman
Matutulog kami ng mahimbing

Simbang gabi simula ng pakso
Sa puso ng lahing pilipino
Siyam na gabi kaming gumigising
Sa tugtog ng kampanang walang tigil
Ding dong ding dong ding

Pasko na! pasko na!
May parol na nagbitin!
Nakikita na sa mga bitwin
Ang pagsilang ng nino sa belen
Luwalhati luwalhati sa diyos
Sa kaitaasan!
At sa lupa'y kapayapaan sa
Mga taong may mabuting kalooban!

Ang mga kahalagahan ng Misa de Gallo sa mga Katolikong Pilipino. Hindi lang ito isang tradition na ginaganap dahil sa kailangan gawin. Dito rin lalo nagbibigkis ang samahan ng isang pamilya. Lumalalim ang ating pananampalataya . Ang indolohensya na matatanggap sa siyam na araw ng novena. Hindi na importante kung hindi mo mabuo ang 9 na misa. Ang pagpapala ay hindi binabatay sa dami ng misa na nadaluhan mo. Higit na mahalaga ay maihanda, spiritually, ang bawat isa sa pagsilang ang ating Panginoon Jesus. At paano mo Siya tinanggap sa iyong puso.

Words of Wisdom
But if we hope for what we do not yet have, we wait for it patiently.
Romans 8:25

Photo by: rick pusong

Nine Days Before Christmas - Christmas Tree

Nine Days Before Christmas - Christmas Tree

9 Days na lang at Christmas na. Kaya gusto kong mag countdown by counting the things that we make and do during this Holiday seasons. My forth item ay Christmas Tree.

Karaniwan na makikita ang Christmas Tree na isa sa mga ornaments na nabibigay kulay at sigla sa kapaligiran tuwing sasapit ang kapaskohan. Saan man mapaling ang iyong mga mata ay makikita mo ang mga naggagandahang Chirstmas Tree. Mula sa mga maliliit na dampa hanggang sa mga naglalakihang gusali; Ali Mall, Mega Mall, Asia Mall at kung anu- ano pang mall ay may nakatayong Christmas Tree.

Iba't ibang kulay, uri at laki ang makikita mo. Depende na lang sa budget at panlasa ng may ari ng Christmas tree. Kahit wala ngang snow sa Pilipinas ay meron white tree. Kung nais mo na may pagkaelegante ang dating, bagay sa taste mo ang silver or golden tree. Pero mas realistik kung green ang christmas tree mo.

Salat man tayo sa Fir tree ay hindi nangangahulugan na wala na tayong Christmas tree. Iba talaga ang galing ng Pinoy. Likas na sa atin ang pagiging isang kretib at artistik. Gawa ng malikhaing kaisipan ay nakakagawa tayo ng mga Christmas tree na yari sa iba't ibang materyales.

Isa sa Christmas tree na yari sa walis tingting ang amin naging project noong nasa elementaya pa ako. Sa bahay naman ng tiyahin ko ay aChristmas tree na gawa sa kartolina na may hinugis cone. Ito naman pinalibutan ng egg foam.

Dahil sa climate change kaya kailangan gumamit ng recycle materials. Noong nakaraang taon, gumawa sila ng Christmas tree na gawa sa gulong, ngayon naman isang 30-footer Christmas tree na gawa sa basura ang itinayo ng isang barangay sa Ibaan, Batangas.



Marami din mga matataas ng Christmas tree na matatagpuan sa Pilipinas. Ang Christmas Tree sa Araneta center ay isa sa mga pinataka matagal at pinaka mataas. May taas itong 85 talampakan at inaabangan ng marami tuwing Pasko kapag iilawan ang kanyang Christmas lights. Ang Christmas tree sa Puerto Princesa City sa Palawan ay taas na 100 talampakan. May itinayo ring dambuhalang Christmas tree sa Davao City na tinatayaang aabot din sa mahigit 100 talampakan ang taas. Ngunit ang itinuturing pinakamataas na Christmas tree ay makikita sa Tagum City sa Davao del Norte na aabot sa 160 talampakan.- GMANews.TV

Sa amin tahanan ay nagtatayo kami ng Christmas tree right after ng All Saints Day. Dahil sa may paka kretib ang Sweetheart ko kaya bawat taon ay iba ang desenyo sa aming puno. Ang bawat isa sa amin ay nagagalak at nasasabik na matapos ang aming puno. Nakakapawi ng pagod at ligayang nadarama sa oras na sinindihan na namin ang mga kumukutitap na iba't ibang kulay ng ilaw nito.

Gaano man kaliit ang ating Christmas tree ang mahalaga ay kung paano natin isinasapuso ang essence ng Christmas. Huwag lang tayo titingin sa mga regalo sa ilalim ng Christmas tree, rather tignan natin kung saan nakaturo ng puno, heaven. Be content for what we have and always give thanks to the Lord for His blessings.

Words of Wisdom

Everything has its wonders, even darkness and silence, and I learn, whatever state I may be in, therein to be content. - Helen Keller

Photo: Tallest Christmas tree sa Tagun Davao (wikipediea)

Kaugalian ng Pilipino sa Undas

my father ashes...

Kaugalian ng Pilipino sa Undas

All Saints’ Day na tinatawag na Todos los Santos or Undas ay kapistahan na ipinagdiriwang sa ika-1 ng Nobyembre. O sa unang Linggo ng Pentekostes bilang paggunita sa lahat ng santo, banal, kilala o hindi.


Maraming mga kaugalihan tayo sa araw ng ito. Subalit nababago na rin sa pagbabago ng panahon, ekonomia, kultura at paniniwala.

Disperas pa lang ng Todos los Santos ay binubulaho na natin ang katahimkan ng tahanan ng mga patay. Naghahanda na ang mga nabubuhay para maglinis at ayusin ang mga puntod ng kanilang mahal sa yumaon. Pinipintahan ang mga nitso at pati na ang mga naka-ukit sa mga lapida. Meron nagtatayo na ng mga tent. Ang ibang may moseleyum naman ay akala mo dala na ang kanilang bahay. Kumpleto sa tv,radio at pati na ang promatic na karaoke. May nagdadala ng baraha at madyong pampalipas oras. Hindi mawawala ang mga psp at iba pang electronics gadget. Nakahanda na rin ang mga pagkain para sa buong panahon ng Undas. Andyan na mga kabataan na nag-aawitan sa tugtug ng guitara sabay hampas na drum na lata. Syempre ang magagandang bouquet ng bulaklak at naglalakihang kandila na na handog ng pamilya. Sa ibabaw ng nitso ay andoon ang larawan ng mahal sa buhay na yumao.

Ang mga Intsik ay naging bahagi na rin ng ating kultura kaya sila rin nakikisama sa kapistahang ito. Bukod sa letrano ng yumaon nilang mahal sa buhay ay nag aalay din sila ng mga pagkain, palamuting perang papel at insenso.

Ang Undas ay isa sa malaking kapistahan, bukod sa Pasko at Semana Santa. Ito ang araw na nagkasama-sama ang mga pamilya na buhay at namatay na. Ika nga grand reunion. Kasi mula sa lolo’t lola sa tuhod hanggang sa mga apo sa tuhod ay nagkikitakita. Yun nga lang sina lolo't lola ay nasa isang picture frame na lang. Ang iba ay umuuwi pa sa kani kanilang probinsya sa araw na ito.

Sa modernong panahon ay unting-unti na rin nawawala ang ganitong kaugalihan. Dahil sa kahirapan ay hindi na rin makuha ng iba na umuwi pa sa kanilang probinsya. Minabuti na ipagdasal ang kanilang mahal sa buhay sa kanilang tahanan. Meron nag-aalay ng dasal sa simbahan. Sa ilan ay wala lang.

Ang iba naman ay sa kanilang bagong paniniwala or relihyon kaya hindi na nila dinadalaw ang kanilang patay.

Dahil sa impluwensya ng kanluran may mga kumunidad na nag daraos ng trick or treating. Na kung saan ay ginagayakan nila ang kanilang tahanan ng halloween theme. Naka halloween kostum naman ang mga bata at pati na rin ibang matatanda. Kasabay nito ay ang isang horrible Halloween party sa saliw ng tugtog na "Thriller" ni Michael Jackson.

Paano na lang yung mga na cremate? Di mo na talaga madadalaw yun kung ang mga abo ay sinaboy na sa dagat.

Na ala-ala ko tuloy si ama. Noong nabubuhay pa sya ay bilin nya ay kung siya ay namatay gusto nyang icremate at isaboy ang abo sa dagat. After his cremation. Ay dinala na ni bunsong kapatid ko sa Australia ang kanyang abo. Few months ago ay sinaboy na nila, mga kapatid at mama ko, ang abo ni ama. Sobrang lungkot ko sa mga panahon na nang makita ko ang kanilang letrato na nagsasaboy ng abo ng aming ama. Wala kaming puntod na bibisitahin, bulaklak na pag-aalayan at kandila na pagtitirikan. Ganoon pa man ay naririto lang sya sa puso ko.

Habang nabubuhay tayo ay gamitin natin na tama at mahusay ang buhay na bigay ng may kapal. Ang kaligtasan ng tao ay hindi makikita sa magarbong funeral, magandang libingan, mamahaling kabaon at mamahaling sementeryo. Ang tinitignan ni Lord ay ang puso ng bawat tao. Tanging Diyos lamang ang nakaka-alam. Nagmula sa lupa at sa lupa din tayo babalik.